Ruby Falls, Rock City en Incline Railway

We hebben er weer een vermoeiende dag opzitten. Vanmorgen na het ontbijt en de zwempartij vertrokken uit het hotel richting Chattanooga waar we eerst de Ruby Falls zijn gaan bezoeken. Dit is te vergelijken met een nog commerciëler uitgebuit 'Grotten van Han'. Bij onze aankomst werden we in een lift gedropt als sardienen in een blikje. Niets voor ons Daphneke die al zo'n schrik heeft van liften. Meteen beneden in de grotten bleek al vlug dat we er niet alleen waren. Regelmatig moesten we wachten om verder te gaan of kwam er een groep mensen terug van de waterval. De heen en terugweg was dezelfde en verloren lopen kan je hier zeker niet. Je moet gewoon de mensenrij volgen. Toen Lennert dan nog halfweg naar het toilet moest werd het heel spannend. Volgens mij was het één van zijn trucjes om hier sneller weg te zijn want het boeide hem niet. Daphne daarentegen wel. Ze heeft zelfs nadien een steen gekocht met kristallen. De waterval (Ruby Falls) in de grot zelf was wel de moeite om gezien te hebben. Het is blijkbaar de grootste en diepste ondergrondse waterval. Gelukkig waren we hier vroeg want bij ons vertrek hier stond er zelfs een lange rij mensen buiten aan te schuiven.

Van hieruit ging het richting Rock City. Dit is een tuin tussen de rotsen die sinds 1932 opengesteld is voor het publiek. Alleen ik heb er van kunnen genieten en vond het speciaal. De roofdierenshow met gewonde vogels (uil, arend, gier,...) was nieuw sinds 2010. Hier hield Lennert zich enorm rustig want de man had net voor het begin van de show verteld dat je geen arm in de lucht mocht steken anders waren de gevolgen niet te overzien. Na de show is Lennert zelfs met een arend op de foto geweest. Deze angst heeft hij dan toch al overwonnen. Helemaal tot het uiterste punt van het domein zijn we niet gegaan. Voor de kids en Ronny was het hier wel genoeg geweest en het adembenemende zicht kon ik bij de Railway wel te zien krijgen.

Dan maar naar de Incline Railway. Weer een enorme drukte en aanschuiven! We hebben er een uur over gedaan eer we op de trein konden. Moet je weten dat er om het kwartier een treintje is en dat er zo'n veertig mensen op de trein kunnen. En, eenmaal in het station beneden (na een kwartiertje) kan je terug een uur aanschuiven om weer naar boven te gaan. Het was hetzelfde gevoel als bij 'Peter Pan' in Disney dat we hadden. Vandaag waanden we ons in de Ardennen van Amerika. Het was terug in de tijd van toen waar je veel geduld moest hebben en met weinig tevreden moest zijn.

Onze trip zat er hier voor vandaag nog niet op. We moesten nog 3 uur rijden; zo'n 270 km. Deze keer zonder file, met mooi weer, zeer goede snelwegen en coole muziek van CDC-productions. Lennert kent intussen de tune al van 'Chris de Cleyyyyyn!!!!' en vroeg zich af wat dat was met dat liefdesbriefje naar Ilse. Hij begreep dat stukje niet zo goed. Ja, jij zal het hem na de vakantie mogen uitleggen, Chris!

Ons nieuwe hotel 'Holiday Inn' in Pigeon Forge is gelegen op de Parkway. Deze is te vergelijken met de International Drive van Orlando. Adembenemend wanneer je hier om 21 uur doorrijdt en de led verlichting aan is. Veel spectaculaire shows, gebouwen, golfs,...

Morgen gaan we het rustig aan doen en gewoon even rondkijken op de Parkway. Er is hier het één en ander te beleven. Trouwens, dit hotel heeft weer een enorm leuk zwembad zodus... dat wordt ZWEMMEN morgenvroeg!