donderdag 29 juli 2010

97°F (36°C) en naar Lake Winnie!



Voor de middag nog genoten van een natte plons hier in het zwembad van het hotel. Na de middag naar 'Lake Winnepesaukah'. Inderdaad, een vergrootte kermis zoals we verwacht hadden. Wel hebben we ons mispakt aan de warmte; het zweet droop er weer af! Je moest hier constant drinken. In het park zelf was maar weinig afkoeling of schaduw te vinden. En veel van die attracties stonden dan nog eens op het asfalt. Ronny heeft op veilig gespeeld en enkel een kaartje genomen als bezoeker. Ik was het slachtoffer van dienst om met Daphne in de enge dingen te gaan want zij heeft nergens schrik voor. Daphne heeft in totaal 15 attracties gedaan, Lennert toch ook wel 13 en ikzelf amper 6.


De gewone kermisattracties kennen voor hen al geen geheimen meer en konden ze samen doen hoewel Daphne toch vaak haar overtuigingskracht moest bovenhalen om Lennert mee te krijgen. Daphne is zelfs met mij in de rappe rups gegaan en het spookhuis, Lennert heeft voor de eerste keer achter het stuur gezeten van de echte grote botsauto's en de oldtimers. En eindelijk heeft Lennert eens met een pedalo gevaren. Iets wat hij al zo lang fascinerend vindt. Gelukkig was het trappen niet al te zwaar in de hitte. Ik zag er eerst enorm tegen op maar het viel gelukkig mee. En ja Chris, er stond ook een roalercoaster; ééntje die jij zeker nog niet hebt gedaan nl. 'Wacky Worm'. De kids hebben hem voor jouw zelfs twee keer na elkaar uitgetest. Zij vonden hem in ieder geval leuk om te doen. Misschien dan toch twee kids die in jouw voetsporen willen treden???
Na dit hebben we verkoeling gezocht in de Golden Corral waar we wellicht voor de laatste keer deze vakantie naar toe kunnen gaan. Het zwembad zorgt natuurlijk ook voor afkoeling.
Vanaf morgen wordt het aftellen want zondag zijn we weer thuis. Jammer, we begrijpen nu goed Chris hoe het voelt om afscheid te nemen van de States.

1 opmerking:

Chris DC zei

Zo te zien weer een "kids day"!
Ja, Lennert en Daphne mogen gerust in mijn voetsporen treden want ik ben na 43 jaar bijna doorgedraait door al die rollercoasters!
De nieuwe generatie mag het overnemen, ik zal het programma wel samenstellen ;-)
Ja, dat gevoel om terug naar f**king Belgium te gaan is een begrafenis gevoel. Ik moet telkens een traan laten maar troost me met de volgende USA reis in gedachte!
Jullie nu ook en die zal er snel zijn!

Chrixxx